در حال حاضر، روشهای فنی متداول برای بهبود ظرفیت باربری عمودی شمعهای درجا، روش توسعه فونداسیون و روش تزریق پس از بتنریزی هستند.
در یک لایه خاک یکسان، مقاومت انتهای شمع متناسب با مساحت پایه انتهای شمع است. هنگامی که قطر شمع ثابت میماند، افزایش مساحت پایه به طور قابل توجهی ظرفیت باربری را افزایش میدهد. بنابراین، استفاده از مته با پایه گسترده برای بزرگ کردن انتهای سوراخ شمع، ساختاری با بالا کوچکتر و پایین بزرگتر ایجاد میکند که یک تکنیک موثر برای بهبود ظرفیت باربری عمودی و مقاومت در برابر بالارفتن است. اکثر دستگاههای حفاری چرخشی در ژاپن به قفسههای لوله روغن در زیر سرهای قدرت خود برای متههای پایه گسترده مجهز هستند. این روش 50٪ در مصرف بتن صرفهجویی میکند و در نتیجه 95٪ از سوراخهای شمع ژاپنی، شمعهای با پایه گسترده هستند.
روش تزریق پس از بتنریزی به طور موثری مسائل مربوط به نشست در پایههای شمع را برطرف میکند، بدنه شمع را تقویت میکند، خاک اطراف را متراکم میکند و پیوند بین شمعها و خاک اطراف را افزایش میدهد، در نتیجه ظرفیت باربری تک شمع را 30 تا 90 درصد افزایش میدهد. این فرآیند یک کامپوزیت بتنی را از طریق تزریق دوغاب سیمان ایجاد میکند که با مواد نشست ترکیب میشود و اثرات نامطلوب آنها را از بین میبرد. همچنین «نوکهای توخالی» و «آوار خشک» ناشی از جداسازی در هنگام پر کردن را از بین میبرد و مقاومت بتن را در نوک شمعها بهبود میبخشد. تزریق پس از بتنریزی خاک را متراکم میکند و ساختارهای تثبیتشده را از طریق نفوذ سیمان تشکیل میدهد و به طور قابل توجهی ظرفیت باربری انتهای شمعهای حفاری شده را افزایش میدهد.
تزریق دوغاب با فشار بالا، تنش پیشتنیدگی رو به بالا را در پایههای شمع ایجاد میکند که برای شمعهای باربر انتهایی مفید است. تزریق با فشار بالا در کنارههای شمع، خاک اطراف را متراکم میکند و فضاهای خالی شبیه به مفصل بامبو ایجاد میکند و اثر «شمع مفصل بامبو» را ایجاد میکند که مقاومت اصطکاکی جانبی را افزایش میدهد. پس از تکمیل سوراخ، لولههای تزریق از پیش نصب شده برای پر کردن بتن و به دنبال آن عملآوری پس از بتنریزی استفاده میشود. یک آزمایش تزریق آب، یکپارچگی خط لوله را قبل از تزریق تأیید میکند. تزریق پس از تقویت جانبی قبل از عملیات فونداسیون انجام میشود و بتنریزی دستهای قبل از تزریق دستهای انجام میشود.